Powstał problem ... trzeba napisać kilka słów i dodać fotografię, taką w miarę aktualną. Co napisać, czas zamazał fakty i nie ma zdjęcia. Wreszcie udaje się odszukać fotkę i sklecić parę zdań. Przypadek? ... Pewnie tak, ale jeszcze 10 lat temu ten człowiek pracował w radiu, a teraz „wielka dziura” w pamięci.
Mija rok i podobna sprawa. Odchodzi koleżanka i historia się powtarza. Kolejny rok i podobne zdarzenie. Powstaje pomysł, aby zarejestrować wspomnienia wszystkich radiowych nestorów i zarchiwizować. Jednak życie jest życiem, brak czasu, środków, może trochę i chęci, oraz opór kolegów, którzy wykręcają się jak mogą z prostej skromności, powoduje, że udaje się zrealizować tylko fragmenty tego projektu.
Nachodzi pandemia i zamykamy się w domach. Pech chciał, że w 2020 roku w grudniu wypada 75 rocznica powstania radiofonii na Pomorzu Zachodnim. Polskie Radio organizuje latem spotkanie rocznicowe, ale nie zaprasza najstarszych żyjących jeszcze pracowników i na dobrą sprawę obchody przechodzą niezauważone.
Powstaje pomysł odnotowania rocznicy w inny sposób i aby nikogo nie narażać tworzymy RadioGrę w sieci z materiałami archiwalnymi, fotografiami, quizem i filmem. Premiera RadioGry jak 75 lat temu – 19 grudnia, dokładnie w rocznicę. Projekt wywołuje dużo emocji, tych pozytywnych, odrobinę wzruszeni z łezką, gdy patrzy się na swojego tatę, czy dziadka przy archaicznym sprzęcie.
Pandemia trwa. Zaczyna się kolejny rok i kolejny pomysł. Zbierzmy wspomnienia ludzi, którzy pracowali w wieżowcu w okresie jego świetności, może uda się wydać książkę.Ksiażka "Był sobie wieżowiec" powstaje w ramach Mecenatu Kulturalnego Miasta Szczecin.
Miesiące poszukiwać, takich samych jak przed stworzeniem RadioGry, dziesiątki rozmów telefonicznych i e-maili, aby namówić kolegów do wspomnień. Efekty różne. Od „nie pamiętam, tak dawno to było” do „nie zamierzam tego robić, bo mi towarzystwo nie pasuje”. Irracjonalne tłumaczenia, zawiść, chęć odegrania się za krzywdy sprzed lat, a z drugiej strony pełne zrozumienie, a nawet entuzjazm, chęć współpracy i zaangażowanie w szukanie fotografii i odświeżanie wspomnień.
Fala empatii z tymi co chcą to stworzyć, wymieszana z masą hejtu. Zaczynają się podejrzenia, że - „ktoś coś chce na tym wygrać”, zamiast zrozumienia, że w ten sposób oddajemy hołd osobom, których już nie ma i „zatrzymujemy w kadrze historii” wydarzenia, ludzi i zmiany jakie wokół nas zachodziły. Z wielkim trudem, ale materiały udaje się pozyskać ... do powstania książki coraz bliżej ...
Pandemia trwa dalej. Powstaje kolejny pomysł. Żyjemy w dobie cywilizacji obrazkowej ... RadioGra trafiła do wszystkich należy dalej iść tym topem. Książkę należy połączyć z filmem. Projekt filmu dokumentalnego pt. "Był sobie wieżowiec" uzyskał dofinansowanie Zachodniopomorskiego Funduszu Filmowego POMERANIA .
Zwątpienie, czy jest szansa i czy znowu będzie tak ciężko, a kto powiedział, że ma być łatwo ... czekanie, szukanie ... jednak znajdują się osoby pragnące wspomóc ten projekt i sądzą, że ma on potencjał, przynajmniej taki sam jak poprzednie.
Zaczyna powstawać film, ale droga długa i końca jeszcze nie widać. Zdjęcia trwają ...
Pandemia przygasa, ale trwa dalej i nie chce odpuścić. Kolejny pomysł. Do każdego z nas najlepiej przemawiają przykłady i to czego możemy dotknąć ... coś co istnieje materialnie i zobaczymy sami na własne oczy. Trzeba zorganizować wystawę związaną z poprzednimi projektami i jeszcze spotkania z osobami które żyją i mogą dać świadectwo temu o czym napisaliśmy, lub wyszukaliśmy na archiwalnych taśmach. Doskonały pomysł – chwalą i podchwytują ideę muzealnicy, oraz zapewniają swoją pomoc i fachową poradę. Będzie wystawa.
Do pomysłodawców dołącza coraz więcej osób, które chcą poprzeć lub już popierają ideę zatrzymania tego co tak ulotne, czyli ludzkich wspomnień przemijających z nami, gdy dochodzimy do naszego drugiego brzegu.
Powstaje następny pomysł. Bez sieci nic się dziś nie obejdzie, a w naszym przypadku historia zatacza koło. Z sieci powstałeś projekcie nasz ... i do sieci wracasz ...
„Ocalić od zapomnienia z SDRP Pomorze Zachodnie”, oczywiście na Facebooku i na stronie stowarzyszenia. To miejsce dla Nas i dla Was. Jest tyle zdjęć w archiwach prywatnych, wspomnień, nawet cudem zachowanych artefaktów, że możemy je odszukać i tu umieścić. Wirtualnie. Najcenniejsze i zbędne w domu już w formie materialnej a nie wirtualnej, mogą trafić do muzeum, do archiwum, czy do Książnicy, szczególne jak zostały przez Was Internauci odzyskane po zmarłym sąsiedzie, czy znajomym.
Jak ktoś ma coś po Dziadku, Babci,Cioci, czy Wujku, to też może, bo szkoda, aby zdjęcia trafiały na śmietnik. Zbieramy też wspomnienia i refleksje, które łączą się z mediami z sprzed lat, bo one są osią naszego projektu.
No i rzecz najbardziej wstydliwa, ale też ważna ... jak ktoś firma, czy instytucja zdecydują się wesprzeć nasze projekty finansowo to zapraszamy, bo taka pomoc jest bardzo potrzeba.
Nie obiecujemy Wam „złotych gór” za wsparcie, bo takich gór nie ma. Jedyną satysfakcją będzie uratowanie jakiegoś maleńkiego okruchu historii, pozornie zupełnie nieistotnego i błahego ... ale tylko pozornie ... Życie składa się z tych nieistotnych, błahych okruchów, a nie wiekopomnych słupów milowych bitych w ziemię przy wtórze fanfar i owacjach tłumów. Po latach wraca się właśnie do owych drobiazgów, które kiedyś były tak mało znaczące.
Prosimy o kontakt: sdrppomorzazachodniego@gmail.
