Zbigniew Puchalski, ur. 10 września 1933 r. Ukończył studia dziennikarskie na wydziale historyczno-filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz magisterskie na wydziale dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego. Ponadto na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zdobył magisterium na wydziale prawa. Pochodzi z rodziny wojskowej. Do 1939 r. mieszkał w Jarosławiu, w czasie wojny na Kielecczyźnie, a od 1946 r. w Szczecinie. Pracę w Szczecińskiej Rozgłośni PR rozpoczął w 1954 r. W latach 1962-66 pracował w wojewódzkim aparacie partyjnym. W latach 1966-90 był redaktorem naczelnym Polskiego Radia w Szczecinie, następnie (1980 oraz 1985-90) dyrektorem, redaktorem naczelnym Polskiego Radia i Telewizji w Szczecinie.

W początkach lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku, jako wiceprzewodniczący Komitetu ds. Powołania Uniwersytetu w Szczecinie, czynnie pomagał przy powstaniu tejże uczelni.
W roku 1987 w Szczecinie i 1991 r. w Koszalinie był szefem centrum prasowego wizyt Jana Pawła II, a w 1988 r. wizyty Michaiła Gorbaczowa w Szczecinie. Jako członek Komitetu ds. Radia i Telewizji w Warszawie, dwukrotnie kierował centralnymi zespołami ekspertów ds. organizacyjnych radia i telewizji. Pełnił wiele funkcji społecznych, min. prezesa Zarządu Oddziału SDP w Szczecinie. Od 1993 r. na emeryturze, nadal jednak aktywny zawodowo. Był m.in. członkiem rady programowej telewizji, a następnie radia. Odznaczony Krzyżem Oficerskim i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Złotym Krzyżem Zasługi, odznaką „Gryf Pomorski”, honorową Odznaką PR i TV, złotą odznaką SDRP, „Zasłużony Działacz Kultury”.