Ur. 18. lipca 1949 r. w Łobezie, dokąd po wojnie przybyli jego rodzice, pochodzący ze zubożałej, szlacheckiej rodziny Wachowiczów z Ziemi Dobrzyńskiej. Mgr inż. Budowy Maszyn i Okrętów. Dziennikarz Polskiego Radia Szczecin. Lektor telewizyjny i filmowy.
Publicysta prasowy, autor artykułów o tematyce społecznej w prasie regionalnej i ogólnopolskiej. Autor książki historyczno-genealogicznej „Saga rodu Gniewoszów”. W młodości sportowiec lekkoatleta m.in. Mistrz Powiatu Łobeskiego w Czwórboju Lekkoatletycznym w roku 1963, uczestnik zawodów na szczeblu wojewódzkim. Zwycięzca konkursów recytatorskich i z wiedzy o literaturze. W szkole średniej w Szczecinie zwycięzca wielu turniejów i konkursów: lekkoatletycznych, szachowych, recytatorskich, oraz Wojewódzkiego Turnieju Wiedzy o Sztuce w 1970 r.
Zapalony turysta, zdobywca wszystkich Górskich Odznak Turystycznych i Odznak Turystyki Pieszej, dyplomowany Organizator Rajdów na Orientację. W czasie studiów na Wydziale Budowy Maszyn i Okrętów Politechniki Szczecińskiej laureat nagrody Primus Inter Pares, dziennikarz Akademickiego Radia Pomorze, zwycięzca ogólnopolskich konkursów na audycje radiowe. Współorganizator Festiwalu Artystycznego Młodzieży Akademickiej „FAMA” 74 w Świnoujściu.
W 1977 roku rozpoczął pracę w Polskim Radiu Szczecin. Specjalizował się w reportażu społecznym. W swoich wędrówkach „Z Kolbergiem po kraju” docierał do najbardziej zapomnianych miejsc na szczecińskiej ziemi, przedstawiając ludzi, ich pasje i problemy. Wytrwały kronikarz wydarzeń kulturalnych m.in. interdyscyplinarnych spotkań artystów pn. „Warsztaty 13 Muz” czy „Łobeskich Spotkań Marynistycznych”. Wnikliwy i wrażliwy obserwator ludzkich losów. Przyjaciel wielu artystów, szczególnie malarzy, Henryka Boehlke, Guido Recka, Bronisławy Kaczor, poetów, Stanisława Wita Wilińskiego, Róży Czerniawskiej Karcz, Janusza Krzymińskiego.
Od 1980 r. członek Związku „Solidarność”. W Stanie Wojennym wyrzucony z pracy decyzją Komisji Weryfikacyjnej, z wilczym biletem, nie mogąc nigdzie otrzymać pracy przez niemal półtora roku, mając na utrzymaniu żonę i dwoje maleńkich dzieci. Zaangażował się w działalność opozycyjną. W 1983 r. znalazł zatrudnienie w Polonijnym Przedsiębiorstwie Zagranicznym „Rega” w Płotach, gdzie pracował do 1989 r., w ostatnim okresie jako Zastępca Dyrektora do Spraw Technicznych. Do pracy w Polskim Radiu wrócił w 1991 roku, początkowo jako lektor i spiker o charakterystycznym, rozpoznawalnym przez słuchaczy głosie, później zastępca kierownika Redakcji Informacji i starszy publicysta w Redakcji Publicystki. Autor dziesiątków reportaży o tematyce społecznej i kulturalnej oraz wielu innych audycji i relacji z wydarzeń kulturalnych w Szczecinie.
Oprócz reportaży radiowych publikował artykuły i reportaże w prasie ogólnopolskiej i regionalnej m.in. w „Wiadomościach Ziemiańskich”, „Problemach opiekuńczo wychowawczych”, „Głosie Szczecińskim”, „Zeszytach Polskiego Towarzystwa Ziemiańskiego” oddział w Szczecinie, miesięczniku „Dialogi”. W 2013 r. ukazała się jego książka historyczno–genealogiczna - „Saga rodu Gniewoszów”.